இனிமேல் நீ என் ஆளு காம கதை

Friday, 3 July 2015

முதலாளியம்மா புண்டை

வணக்கம், என் பேர் ராமு. வயசு 21. நான் எங்க கண்ணன் சார் வீட்டில வேலைக்காரனா இருக்கேன். எனக்கு எங்கையா நல்ல வேலை தந்து சரியா சாப்பாடும் தந்திருக்கார். அவர் தந்த வேலைகளை விட நான் செஞ்சிடிருக்கிர வேலைய தான் இங்க சொல்ல வரேன்.
நான் சின்ன வயசிலிரீந்தே அரசு பள்ளியில தான் படிச்சேன். ஏன்னா எங்க குடும்பம் ரொம்பவுமே பின் தங்கிய குடும்பம். வருமானம் என சொல்ல வேணும்னா, எங்க அம்மா பல வீடுகளில் பாத்திரம் துலக்கியும், கிடைக்கிற வேலைய செஞ்சிட்டிம் இருக்காங்க. எங்க அப்பா ஒரு வீட்டில வேலைக்கிரீக்கார். அவர்களின் சம்பளம் போக நான் லீவு நாட்களில் கிடைக்கும் வேலைகளை செஞ்சேன். அதனால நாங்க வாழ்ந்த சென்னை மாநகரில் சோத்துக்கு பங்கமில்லாம வளர்ந்து வந்தோம். எங்கள் குடும்பம் இப்டி இருந்தாலும் எங்கம்மா என்னை நல்லாவே வெச்சிகிட்டாங்க. எல்லா பண்டிகைகும் துணி, காசு வேண்டுமென்கையிலெல்லாம் தருவாங்க. நான் குடும்ப நிலைய புரிஞ்சிட்டு காசு செலவு பண்ணாமல் சேமிப்பே சிக்கனமென வாழ்ந்து வந்தேன்.நான் கொஞ்சம் நல்லாவும் படிச்சேன்.
நான் 8வது படிக்கிறப்ப செக்ஸ் அறிமுகமானது. அதுவும் என் நண்பன் வீட்ல திரீட்டுத்தனமா செக்ஸ் படம் பாக்கையிலதான். அப்பவே சுண்ணி எந்தீரிக்க ஆரம்பிக்க, அடிக்கடி படம் பாத்து எல்லாதையும் கத்து கொண்டேன். நான் படத்தில் பாத்ததெல்லாம் மனசை அங்கலாய்படுத்தையீல் கையடிக்க கத்து கொண்டேன். கையடிக்கையில் இருக்கும் இன்பமிருக்கே யப்பா! சொல்லிமாலாது. ஆனா ஒரு சின்ன பிட்டு கூட நேரில் பாத்ததில்லை. எல்லாம் படம் தான். பெண்கள் முலைகளை ஜாக்கெட்டோடு வேண்டுமென்றால் பாத்திருக்கேன். மத்தபடி எதுவுமில்லை. ஆனா செக்ஸ் என் படிப்பை பாதிக்கா வண்ணம் பாத்திடேன்.
இப்படி போய்ட்டிருந்த என் வாழ்வில் ஒரு இடி இறங்கியது. அன்று நான் பள்ளியில் இருந்தேன். மதியம் சாப்பிட்டுட்டு கிளாஸ்ல நுழைய எங்கப்பா இறந்திட்டார்னு தகவல் வர, நான் வீட்டிற்கு ஓடி பாக்கையில் ஊரே திரண்டிருந்தது. ஏதோ ஏக்ஸிடன்ட்ல இறந்திட்டாதா சொன்னாங்க. நான் என்ன? ஏது? என்று யோசிப்பதற்குள் எல்லா விஷயங்களும் முடிஞ்சிடது.
அத்துடன் பள்ளி வாழ்க்கையே முடிந்தது. சரி இனீ குடும்ப பொறுப்பு முழுதும் என்னை சேர, சொந்தங்களெல்லாம் விழகி போனாங்கள்.
நான் சம்பாதித்தால் தான் குடும்பம் வாழும் என்ற நிலைக்கு தள்ள பட்டேன். 12 வதை முழுசா முடிக்காமல் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தேன். ஒரு கம்பெனியில சின்ன வேலை கிடைச்சது. அதையே தொடர்ந்து செய்து வர, என் சம்பளம் குடும்பதுக்கு அவ்வளவா பத்தலை. இருந்தாலும் அதை வேலைய செய்து கிடைக்கிரதுல சமாளிச்சேன்.
இதற்கிடையில் என் அப்பா வேலை செய்த பங்களாவின் முதலாளி எங்க வீட்டுக்கு வந்திருந்தார். அவர் ஓர் டூரில் இருந்ததால் தன்னால் என் அப்பா சாவுக்கு வர முடியவில்லையென எங்க அம்மாகிட்ட பேசிட்டிருந்தார். |தமிழ் டர்ட்டி ஸ்டோரீஸ் படியுங்கள்|நான் உள்ளே நுழைந்ததும் என்னை பாத்து “யார் இந்த பையன்” என கேட்டார். நானே அறிமுக படுத்திக்க அவர் என்னிடம் அன்பா பழகினார். நானும் அவரிடம் பணிவா பேசினேன். நாங்க கொஞ்ச நேரம் பேசிடிருந்ததில் என் குணம் அவருக்கு பிடிச்சி போக, என்னை “என்ன பண்ணிட்டிருக்கே” என கேட்டார். நான் செய்யும் வேலை, சம்பளம் பற்றி சொல்ல அவர் கொஞ்ச நேரம் யோசிக்கலானார். பின் என்னிடம் “ஏம்பா ராமு, எங்க வீட்டில வேலை செய்யறீயா, இதை விட அதிகமா சம்பளம் நான் தரேன்” என அவர் கேட்க, நான் அம்மாவை பாத்தேன். அவங்களும் தலையசைக்க அவர் நாளையிலிருந்து வேலைக்கு வா, சம்பளம் மாசம் மூவாயிரம் என்றார். என்னால் நம்பவே முடியலை, இது நான் இப்ப வாங்கிடிருக்கும் சம்பளத்தை விட ரெண்டு மடங்கு. யார்க்கூதான் இந்த சூழ்நிலையில் இந்த வேலை பிடிக்காது. பணமென்றால் பொணமும் வாய திறக்குமல்லவா?. அவர் சென்ற பின் நானும், எங்கம்மாவும் நல்ல நேரம் வந்துவிட்டதா சந்தொஷப்பட்டோம். பின் அன்றே நான் வேலை பாத்திடிருந்த கம்பெனியில என் சம்பளத்தை வாங்கிட்டு நின்னுக்கிறேன் என சொல்ல, என் நிலை தெரிந்தவர்கள் எனக்கு எந்த பிரச்சினையுமிலாம சம்பளத்தை தந்து அனுப்பிசாங்க.
அடுத்த நாள் 7 மணிக்கே எழுந்திரிச்சி குளிச்சிட்டு கிளம்ப அம்மா வழியனுப்பிசாங்க. எங்க வீட்டிலிருந்து அரை மணி நேரம் நடந்தா கண்ணன் சார் வீடு. அது கொஞ்சம் பெரிய பங்களா மாதிரி தான் இருந்தது. வாட்ச்மேனிடம் விவரத்தை சொல்ல, அவன் உள்ளே விட்டான். நான் உள்ளே நுழைய வீடே அமைதியா இருந்தது. நான் ஐயா என சத்தமிட்டதும் கண்ணன் சாரே வந்தார். “அட, வாராமு நேரதிலேயே வந்திட்ட. இரு ஆர்த்தி, இங்கே வா” என்க, அந்த பக்கமிருந்து ஒரு அழகிய குரல் “இருங்க” என்றது. கண்ணன் சாருக்கு 40 வயதிருக்கும். ஆனாலும் கம்பெனியில பெரிய வேலையிலிருப்பதால் பாக்க, பேண்ட், சர்ட்டில் 30 வயதானவராக இருப்பார். நான் அந்த பக்கமே பாத்திடிருக்க சுமார் 30 வயதே மதிக்கத்தக்க அழகிய சிலை ஒன்று, 5 அடியில் என்னை நோக்கி சிகப்பு புடவையில் வந்தது.
பாக்கவே சுண்ணி தூக்கிக்கர மாதிரி இருக்க, அந்தபெண் கண்ணன் சாரிடம் “என்ன” என கேட்க, அவர் “வாணி, இந்த பையன்தான் இனி நம்ம வீட்டு வேலைக்கு, பேரு ராமு” என்றார். அந்த பெண் என்னை ஏற்ற இறக்கமா பாத்திடு, யாரிந்த பையன் என்றாள். கண்ணன் சார் முழீ விவரத்தையும் சொல்ல அவள் நியாபகம் வந்தவளாய் என்னை பரிவுடன் பாத்திட்டு புன்னகைத்தாள். அந்த அழகிய பாத்து நானும் புன்னகைக்க கண்ணன் சார் என்னிடம் “ராமு, இவள் என் மனைவி வாணி. உங்க முதலாளியம்மா.” என்க, நான் வணக்கம் சொல்ல, அவுங்க சிரிச்சிட்டு “சரி வா அவர் ஆபிஸ் போகனும். சாப்பாடு எடுத்து வை.” என்றாள். நானும் வந்ததும் வேலைய பாக்க ஆரம்பிச்சேன்.
சார் வந்து உக்காந்ததும் சாப்பாடெடுத்து வெக்க, அவர் சாப்பிடு முடிக்கரதுக்குள் ஷீவை துடைச்சு வெச்சு பேக்கெல்லாம் எடுத்து வைக்க அவர் என்னை பாராட்டிட்டு, ஆபிஸ் கிளம்பினார். வீட்டின் பின்புறம் செட்டில் கார் நின்றிருக்க, அவர் கிளம்பினார். வாணியம்மா ரூமிலிருந்து வெளியே வர உங்களுகும் சாப்பாடு எடுத்து வெக்கவாமா என்றேன். அவங்க வேண்டாமென்க டி கேட்டாங்க, நான் சமையலறைக்கு போய் டீ போட்டு அவங்களுகு கொடுக்க, வாங்கிட்டு டிவி பாக்க அமர்ந்தாங்க. நான் வேற வேலையே தாவதிருக்காம்மா என்க, அவுங்க என்னை கூப்பிடு சோபா கிட்ட உக்கார வெச்சாங்க.
“ராமு இங்க வீட்டு வேலைன்னா கஷ்டமானதெல்லாமில்ல. நான் சொல்றதே தெளிவா கேட்டுக்க. நீ காலையில 8 மணிக்கே வந்திடு. வந்ததும் சமைக்க ஆரம்பிக்கனும். ஏன்னா அவர் 9 மணிக்கு கிளம்புவார். அவருக்கு சாப்பாடு போட்டு தாட்டி விட்டுட்டா மதியம் 12.30 வரைக்கும் டிவி பாரு. நான் ஏதாவது சின்ன வேலைதான் தருவேன். அதை செய். அப்பறம் மதிய சாப்பாடு செய், உனக்கும் சேத்துதான். சாப்பிடுடு வீடு முன்னாடியிருக்கிர செடிகளுக்கு தண்ணி பாய்ச்சிடு 3 மணிக்காட்ட எனக்கு டி வெச்சி தரணும். அப்பறம் 5.30க்கு ஒரு தடவ டி. 6 மணிக்காட்ட அவர் வந்திருவார். இரவு 7 மணிக்கே சாப்பாடு செய்திடு நீ கிளம்பிடு, இல்ல சாப்பாடு செய்திடு ஹாட்பாக்ஸ்ல போட்டீட்டு 6 மணிக்கே கிளம்பிடு. அவ்வளோதான்” என சொல்லி முடிக்க நான் அவள் செவ்விதழ்களையே பாத்திடிருந்தேன். வாணியம்மா கொஞ்சம் நல்லவங்களா தெரிஞ்சாங்க. ஏன்னா அவுங்க அன்பாதான் என்னிடம் பேசினாங்க. ஆனா வாணியம்மா அழகை பாத்ததும் அவள் முலைகளையும், புண்டையையும் பாக்க ஆசை வந்திடது. ஆனா முதலாளியம்மா வாச்சேயென மனசை அடக்கிடேன். நான் என்ன படிச்சிருகேன், எங்க குடும்ப நிலையென்ன, என எல்லாம் கேட்டாங்க. அவங்களை மேடம்னே அழைக்க சொன்னாங்க. எந்த பண்டிகையானாலும் எனக்கும் அம்மாவுக்கும் துணியெடுத்து தருவதாகவும், எப்ப ஏதாவது கஷ்டம் என்றாலும் பணம் வாங்கிக்க சொன்னாங்க. ஆனா பீடி, சிகரெட், தண்ணி என எந்த பழக்கமும் இருக்ககூடாதென சொன்னாங்க. அவுங்க பேச்சு என்னை அவுங்க மேலிருந்த செக்ஸ் பார்வையிலீருந்து அன்பான பார்வைக்கு மாத்தியது.
உண்மையிலேயே என் குடும்ப கஷ்டம் தீந்திட்டதா நினைச்சேன். நாங்க பேசிடிருக்க மணி 12.30 ஆக, சாப்பாடு செய்ய சொன்னாங்க. நான் எங்க அம்மாவிடம் பழகியிருந்த சமையல் கலை எனக்கு கை கொடுத்தது. ஏனென்றால் அப்பா இருக்கும் போது சனி, ஞாயிறு யாருமில்லாதப்ப நான் தான் சமைக்கனும். அப்ப மட்டீமின்றி அம்மா இரவு வேலை முடிஞ்சி வரும்போது சமைச்சு வெச்சிருபேன். என் அம்மா கைபக்குவம் அப்டியே எனக்கு வந்தது. நான் சீக்கிரம் சாப்பிடு முடிக்க அவுங்க நாடகம் பாத்திடு வரேன் எடுத்து வை என்றாங்க. நான் அங்கிருந்த பேப்பர் வெச்சிருக்கும் டேபிள் மேலிருந்த பேப்பர எடுத்து சோபா மேல வெச்சிட்டு, அங்கேயே சாப்பாடு போட அவுங்க ஏன் இப்படி என்றாங்க. நான் ” நாடகம் பாத்திடே சாப்பிடுங்கம்மா, டைம் சேமிப்பாகும்” என்க, அவுங்க பாராட்டினாங்க. நான் எல்லா அரையையும் கூட்டி முடிக்க, அவுங்க சாப்பிடு முடிசாங்க. அவுங்க சாப்பிடதும் பிளேட்டை எடுத்து கழுவி வெச்சிடு, சமயலறையில் நான் கொண்டாந்த டிபன் பாக்ஸ்ல இருந்த சாப்பாட்டை சாப்பிடிருந்தேன். வாணியம்மா வந்து பாத்திடு “ராமு, இன்னிமேல் சாப்பாடு கொண்டாரெதே, காலைல 8 மணிக்கே வரையில, இங்க வந்து சாப்பாடு செய்யரயில அத சாப்டிக்க, மதியமும் இங்கேயே சாப்பிடுக, இரவு வேண்டுமென்றால் சமைப்பதை டிபன் பாக்ஸ்ல அம்மாவுக்கும், உனக்கும் எடுத்துக்க. உங்கம்மாவை கஷ்டபடுத்தாதே” என்றாங்க. நான் உண்மையிலேயே மனம் நெகிழ்ந்தேன். இருந்தாலும் வாணியம்மா முலை என்னை கவர்ந்தது. நான் சாப்டுடு தோட்டதை பாக்க போக, அவுங்க தூங்கரேனுட்டு போனாங்க. நான் தோட்ட வேலைய முடிக்க சாப்பாடு கொஞ்சம் மீதமிருந்தது. வாட்ச்மேன சாப்டிரீங்களானு கேட்க, அவர் ஆம் என்றதும் அவருக்கு சாப்ட கொடுத்தேன். 3.30 வரைக்கும் டிவி பாத்துடு டி போட்டு வாணியம்மா பெட்ரூமை துறக்க அவிங்க முதுகை காட்டி தூங்கிடிருந்தாங்க. அப்டியே டீ யை வெச்சிடு முன்னாடி போயி பாக்க, அவங்க சேலை விழகி முலைகள் ஜாக்கெட்டுடன் தரிசனம் தந்தது.
அவங்க பாவாடை முட்டி வரை ஏறி இருக்க, அவள் வெள்ளை கால்கள் பளபளத்தது. என் தம்பி எழ ஆரம்பிக்க, நான் அடக்கிட்டு வாணியம்மா என கூப்பிட அவுங்க அப்டியே படுத்திருந்தாங்க. நான் அவங்க தோலை பிடிச்சி உலுக்க எழுந்தாங்க. எழுந்து டிரஸை சரி பண்ண, நான் திரும்பி நின்றேன். முகம் கழுவிட்டு டீ சாப்டாங்க, பின் என்னிடம் “ராமு, சாப்பாடு நல்லாயிருந்துச்சு. அதனால தான் நல்லா தூக்கம். இனிமே இந்த நேரத்துல டீ வேண்டாம். இப்டியே நல்லா சாப்டிட்டு தூங்கரேன். அதுசரி நீயென்ன பெண்கள் மாதிரி இப்படி அருமையா சமைக்கிறே?”
“அதுவா மேடம். நான் லீவுல வீட்டிலிருந்தப்ப அம்மா சொல்லி தந்தாங்க” என்க, சிரிச்சிட்டே டிவி முன்னாடி அமர, நான் 6 மணியானதும் இட்லி செய்து ஹாட் பாக்ஸ்ல வெச்சிடு அவுங்க கிட்ட சொல்ல, கண்ணன் சாரும் வந்தார். அவர் கிட்டயும் சொல்ல அவரும் சரியென்றார். நான் சொல்லியும் கேட்காம, இட்லியுல ஒரு 6 இட்லிய டிபன் பாக்ஸ்ல போட்டு வாணியம்மா அனுப்பிவிட்டாங்க. நானும் வீட்டுக்கு போக எங்கம்மா வந்திருந்தாங்க. அவங்க கிட்ட நடந்தத சொல்ல அவுங்களும் நல்ல முதலாளியா கிடைச்சிருக்காங்க. அங்கேயே வேலேய தக்க வெச்சிக்க என்றாங்க. சொல்லிட்டு அம்மா நான் கொண்டாந்த இட்லிய சாப்பிட, நான் காலைல செய்த சாப்பாட்டை தயிரூத்தி சாப்டேன். இரவு நல்லா தூங்கிட்டு காலை 7 மணிக்கே எழுந்து குளிச்சு கிளம்பி 8 மணிங்கையில வாணியம்மா வீட்டையடைந்தேன்.

போனதும் சீக்கிரம் செய்ய கண்ணன் சார் சாப்பிடுடு கிளம்பினார். வாணியம்மாவும் எழுந்து பல் துலக்கி, குளிச்சிட்டு சாப்பிட வந்தாங்க. அங்கதான்… ஆஹா! அவுங்க சுடிதார் போட்டிருந்தாங்க. அதுல அவுங்களின் முலைகள் தூக்கிட்டு நின்றது. பாக்கவே செம செக்ஸியா இருந்தது. அன்று முழுவதும் அவுங்களின் முலைகளை சுடிதாரில் பாத்து ரசிச்சேன். ஆனாலும் பலமுறை அவுங்களின் குணம் கண் முன் வந்து போனாலும், அவுங்க முலைகள் மனதை கவர்ந்தது. இறுதியா காமம்தான் வெல்ல, அவுங்கள குனிய வெச்சி பாக்க வாய்ப்பே கிடைக்கலை. அன்றைய நாளும் அப்டியே போச்சு, ஆனா அன்னிங்கிருந்து 3 மணி டீ வேண்டாம்டாங்க. அதை சேத்து 5 மணிக்கா வாங்கிக்கிரேண்டாங்க. இப்டியே மேலும் ரெண்டு நாள் போக, ஒரு வெள்ளிக்கிழமை நான் மதியம் சமைச்சு வைக்க அவிங்க குளிக்க போயிருந்தாங்க. அது தெரியாம அவுங்கள சாப்பிட வர சொல்ல நேரே, அவுங்க பெட்ல உக்காந்திருந்தேன். அவுங்க பாத்ரூமிலிருந்து கதவ துறந்தாங்க, மார்பிலீருந்து தொடை வரை துண்ட கட்டிட்டு வெளியே வந்தாங்க. பாத்ததும் என் சுண்ணி தூக்கிகிட்டது. நான் அவுங்களை பாக்க, அவுங்க என்னை பாத்ததும் ஷாக் ஆயிட்டாங்க.

No comments:

Post a Comment